reż. Kazimierz Kutz
Rok 1953. Dzieci bawią się w wojsko. Chłopak dostaje rozkaz trwania na posterunku do odwołania i zostaje sam. Gdy robi się ciemno, dorosły mężczyzna próbuje go namówić, by wracał do domu. Młody jednak twierdzi, że nie może, bo dał słowo honoru. Mężczyzna sprowadza żołnierza Ludowego Wojska Polskiego, który zwalnia chłopca z posterunku.